محققان موسسه Mass General Brigham با همکاری موسسه Koch ژلی ساخته اند که پس از تزریق به تومور در سی تی اسکن قابل مشاهده است و روشی جدید و مفید در تشخیص و درمان سرطان است.
استفاده از این ژل در ترکیب با ایمونوتراپی، بقای موش ها را بهبود بخشید و تومورهای درمان نشده را تحت تأثیر قرار داد، که نشان دهنده پتانسیل درمانی آن برای سرطان های متاستاز شده است.
تزریق مستقیم داروهای ضد سرطان به تومورها روشی امیدوارکننده برای درمان تومورهای جامد است. در این روش رادیولوژیست های مداخله ای می توانند تحویل دارو را تایید کرده و مطمئن شوند که دارو واقعا در ناحیه مورد نظر باقی می ماند. می توان دارو را در دمای اتاق تزریق کرد و در محل تومور جامد کرد. همچنین دارو باید حاوی یک عامل نشانگر باشد تا روند درمان با استفاده از تصویربرداری قابل مشاهده باشد.
این دارو، حامل imiquimodاست که یک داروی محرک سیستم ایمنی است.
در این مورد یک پلیمر زیست سازگار متشکل از پلی لاکتیک-کو-گلیکولیک اسید و پلی اتیلن گلیکول در یک ساختار سه بلوکی قرار می گیرند. این ساختار سه بلوک دو ویژگی حیاتی را فعال می کند که آزادسازی کنترل شده imiquimod را امکان پذیر می کند.
در مرحله بعد، Iupamidalاضافه شد که ماده حاجب برای سی تی اسکن است. محققان این سیستم دارورسانی ژل را ImageGel نامگذاری کردند. با استفاده از مدل های موش، سرطان روده بزرگ و سینه را که معمولاً در برابر ایمونوتراپی مقاوم هستند، با تزریق داخل وریدی درمان کردند. در این آزمایش، هر موش دارای دو تومور از یک نوع بود، اما تنها یکی از آنها تحت درمان قرار گرفت و به محققان اجازه داد بررسی کنند که آیا ژل ایمنی موضعی و سیستمیک را تحریک می کند ؟ محققان می گویند ظرف 90 روز پس از تزریق. و شروع درمان، این درمان ترکیبی بقا را در هر دو مدل سرطان بهبود بخشید. برای مدل سرطان روده بزرگ، 46 درصد از موش ها زنده ماندند. در مدل سرطان سینه، 20 درصد زنده ماندند. این درمان یک روش کامل است. زیرا موش هایی که به آن پاسخ دادند، پسرفت کامل تومور درمان شده را نشان دادند، در حالی که موش هایی که پاسخ ندادند، هیچ یک از تومورهای خود پسرفت نداشتند. هنگامی که این ژل به یک تومور تزریق می شود، سیستم ایمنی یاد می گیرد که تومور را بشناسد و آن را تحریک کند تا نه تنها به محل تزریق ژل، بلکه به سایر قسمت های بدن که ممکن است همان تومور به آنجا حمله کند، توجه کند. این روش درمانی این توانایی را دارد که بر تومورهایی که متاستاز داده اند تأثیر بگذارد
